ผู้วิจัย นางสาวบุษกร สันเทพ

ปีการศึกษา 2567

วันที่เผยแพร่ 9 เมษายน 2568

บทคัดย่อ

การวิจัย เรื่อง การพัฒนาการนั่งทำกิจกรรมด้วยตนเองด้วยการใช้เก้าอี้กิจกรรม ของนักเรียนบกพร่องทางร่างกาย ห้องเรียนอำเภอเมืองปาน ๑  ศูนย์การศึกษาพิเศษ ประจำจังหวัดลำปางครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการใช้เก้าอี้กิจกรรมต่อระยะเวลาการนั่งทำกิจกรรมของนักเรียนที่มีความบกพร่องทางร่างกาย โดยเก็บข้อมูลจากการบันทึกระยะเวลาที่นักเรียนสามารถนั่งทำกิจกรรม ได้แก่ ฟังนิทาน รับประทานอาหาร และเล่นของเล่น เป็นระยะเวลา 5 สัปดาห์ ผลการวิจัยพบว่า นักเรียนสามารถนั่งทำกิจกรรมได้นานขึ้นอย่างต่อเนื่อง โดยกิจกรรมฟังนิทานเพิ่มขึ้นจาก 2 นาทีเป็น 5 นาที กิจกรรมรับประทานอาหารเพิ่มขึ้นจาก 7 นาทีเป็น 12 นาที และกิจกรรมเล่นของเล่นเพิ่มขึ้นจาก 3 นาทีเป็น 8 นาที 

จากการวิเคราะห์ข้อมูลพบว่า การใช้เก้าอี้กิจกรรมช่วยให้นักเรียนสามารถนั่งทำกิจกรรมต่าง ๆ ได้นานขึ้น ซึ่งอาจเป็นผลมาจากการที่เก้าอี้ช่วยเพิ่มความมั่นคงของร่างกาย ลดความเมื่อยล้า และช่วยให้เด็กสามารถควบคุมท่าทางการนั่งได้ดีขึ้น นอกจากนี้ ผลการศึกษายังสอดคล้องกับงานวิจัยของนักวิชาการหลายท่านที่กล่าวว่า อุปกรณ์ช่วยพยุงร่างกายสามารถส่งเสริมความสามารถในการนั่งทำกิจกรรมและพัฒนาทักษะการเรียนรู้ของเด็กที่มีความบกพร่องทางร่างกาย  ข้อเสนอแนะจากการวิจัยระบุว่า ควรมีการศึกษาประสิทธิภาพของอุปกรณ์ช่วยพยุงร่างกายประเภทอื่น ๆ เปรียบเทียบกับเก้าอี้กิจกรรม ควรศึกษาผลกระทบของการใช้เก้าอี้กิจกรรมในระยะยาว และควรพัฒนาสื่อการเรียนรู้ที่เหมาะสมร่วมกับการใช้อุปกรณ์ช่วยพยุงร่างกาย นอกจากนี้ ควรใช้เทคโนโลยีเข้ามาช่วยในการเก็บข้อมูล