ผู้วิจัย สมชนก หลอดคำ

ปีการศึกษา 2567

วันที่เผยแพร่ 22 มิถุนายน 2568

บทคัดย่อ

จากการดำเนินการวิจัยเรื่อง การพัฒนาการจดจำคำศัพท์ รายวิชาภาษาจีน โดยใช้สื่อประสม สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนเทศบาล 5 สีหรักษ์วิทยา มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ (1) เพื่อหาประสิทธิภาพในการพัฒนาการจดจำคำศัพท์รายวิชาภาษาจีนให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 (2) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ก่อนเรียนและหลังเรียน ในการพัฒนาการจดจำคำศัพท์รายวิชาภาษาจีน ด้วยการใช้สื่อประสม (3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้และ (4) เพื่อเปรียบเทียบความคงทนในการจดจำในการพัฒนาการจดจำคำศัพท์รายวิชาภาษาจีน โดยกลุ่มตัวอย่างที่ทางผู้วิจัยใช้ในการศึกษาครั้งนี้คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5/1 โรงเรียนเทศบาล 5 สีหรักษ์วิทยา ในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2567 จำนวน 24 คน เครื่องมือและแบบตรวจสอบคุณภาพที่ใช้ในการวิจัยมีทั้งหมดจำนวน 5 เครื่องมือ ดังนี้ (1) แผนการจัดการเรียนรู้รายวิชาภาษาจีนเรื่อง 我会游泳。จำนวน 9 แผน  (2) แบบฝึกหัดระหว่างเรียน  (3) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ ก่อนเรียน - หลังเรียน (4) นวัตกรรมการสอนสื่อประสม และ (5) แบบวัดความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนการสอน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ความถี่(Frequency) ร้อยละ(Percentage) ค่าเฉลี่ย(Mean) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน(Standard Deviation)  การหาค่า IOC การหาค่าความยากง่ายและค่าอำนาจจำแนกของข้อสอบ การเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของกลุ่มตัวอย่างสองกลุ่มที่ไม่เป็นอิสระต่อกัน (Paired-Sample T-Tests) การคำนวณหาประสิทธิภาพของกระบวนการ (E₁) และประสิทธิภาพของผลลัพธ์ (E₂) และวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis)  โดยสรุปผลการวิจัยดังนี้ (1) ประสิทธิภาพในการพัฒนาการจดจำคำศัพท์รายวิชาภาษาจีน โดยใช้สื่อประสม มีค่าประสิทธิภาพเท่ากับ 87.03/86.11 ซึ่งผลของค่าประสิทธิภาพเป็นไปตามเกณฑ์ที่ตั้งไว้ (2) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในการพัฒนาการจดจำคำศัพท์รายวิชาภาษาจีน ด้วยการใช้สื่อประสมมีผลสัมฤทธิ์หลังเรียนได้คะแนนที่สูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (3) ความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ในการพัฒนาการจดจำคำศัพท์รายวิชาภาษาจีน โดยการใช้สื่อประสมอยู่ในระดับ มากที่สุด และ (4) ค่าความคงทนในการจดจำในการพัฒนาการจดจำคำศัพท์รายวิชาภาษาจีน โดยการใช้สื่อประสมด้วยแผนการจัดการเรียนรู้ หลังผ่านไป 2 สัปดาห์ ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01