ผู้วิจัย นายเอกลักษณ์ ผ่องใส

ปีการศึกษา 2568

วันที่เผยแพร่ 20 กุมภาพันธ์ 2568

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาผลของการจัดการเรียนรู้โดยใช้เทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์ (AI) ที่มีต่อการพัฒนาคุณลักษณะที่พึงประสงค์ด้านสิ่งแวดล้อมของผู้เรียน (2) ศึกษาผลของการนิเทศแบบโค้ชชิ่งที่มีต่อการพัฒนาการสอนของครูในด้านการส่งเสริมจิตสำนึกและพฤติกรรมอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมของผู้เรียน และ (3) พัฒนาแนวทางการจัดการเรียนรู้โดยใช้ AI ควบคู่กับการนิเทศแบบโค้ชชิ่งที่มีประสิทธิภาพ

การวิจัยใช้ระเบียบวิธีแบบผสมผสาน (Mixed-Methods Research) ประกอบด้วยการวิจัยกึ่งทดลอง (Quasi-Experimental Research) และการวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างคือ นักเรียนระดับมัธยมศึกษาในเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1 (สพม.กท.1) จำนวน 2 โรงเรียน และครูที่เข้าร่วมการนิเทศแบบโค้ชชิ่งจำนวน 6 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบนิเทศ ติดตาม การใช้ แพลตฟอร์ม AI จัดการเรียนรู้ แบบประเมินคุณลักษณะที่พึงประสงค์ด้านสิ่งแวดล้อม  และแบบบันทึกการนิเทศโค้ชชิ่ง

ผลการวิจัยพบว่า การจัดการเรียนรู้โดยใช้ AI ช่วยส่งเสริมให้ผู้เรียนมีความตระหนักและพฤติกรรมที่พึงประสงค์ด้านสิ่งแวดล้อมเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ครูที่ได้รับการนิเทศแบบโค้ชชิ่งสามารถพัฒนาการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลางและส่งเสริมการบูรณาการเทคโนโลยีเพื่อการเรียนรู้ด้านสิ่งแวดล้อมได้อย่างมีประสิทธิภาพ นอกจากนี้ แนวทางการจัดการเรียนรู้ที่พัฒนาขึ้นสามารถใช้เป็นต้นแบบในการขยายผลไปยังโรงเรียนอื่น ๆ ได้

การศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าเทคโนโลยี AI และการนิเทศแบบโค้ชชิ่งสามารถใช้ร่วมกันเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ด้านสิ่งแวดล้อมที่มีประสิทธิภาพ ซึ่งสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในระบบการศึกษาเพื่อพัฒนาผู้เรียนให้มีจิตสำนึกและความรับผิดชอบต่อทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมในระยะยาว

คำสำคัญ: เทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์ (AI), การนิเทศแบบโค้ชชิ่ง, การเรียนรู้ด้านสิ่งแวดล้อม, คุณลักษณะที่พึงประสงค์, การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม