ผู้วิจัย นายเอกลักษณ์ ผ่องใส

ปีการศึกษา 2567

วันที่เผยแพร่ 12 ธันวาคม 2567

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

โอกาสของ AI ต่อการศึกษาไทย • การยกระดับคุณภาพการเรียนรู้: AI ช่วยให้นักเรียนเรียนรู้ได้ตรงจุดและมีประสิทธิภาพมากขึ้น • การลดความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา: เทคโนโลยี AI ช่วยลดข้อจำกัดทางภูมิศาสตร์และเศรษฐกิจ โดยเฉพาะในพื้นที่ชนบท • การเตรียมความพร้อมสำหรับทักษะอนาคต: AI สนับสนุนการพัฒนาทักษะที่จำเป็น เช่น การคิดเชิงวิเคราะห์ การแก้ปัญหา และการใช้เทคโนโลยี

ความท้าทายของการใช้ AI ในการศึกษาไทย 1 โครงสร้างพื้นฐานและเทคโนโลยี: ประเทศไทยยังเผชิญปัญหาความเหลื่อมล้ำในด้านการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตและอุปกรณ์ดิจิทัล 2 ความพร้อมของบุคลากรทางการศึกษา: ครูและบุคลากรจำนวนมากขาดความรู้และทักษะในการใช้ AI อย่างมีประสิทธิภาพ 3 ความกังวลด้านจริยธรรมและความเป็นส่วนตัว: การเก็บและวิเคราะห์ข้อมูลผู้เรียนโดย AI อาจก่อให้เกิดข้อกังวลเรื่องการละเมิดความเป็นส่วนตัวและความไม่เป็นธรรม 4 การยอมรับทางสังคม: การนำ AI มาใช้ในระบบการศึกษาอาจเผชิญกับความไม่ไว้วางใจจากผู้ปกครองและนักการศึกษา ข้อเสนอแนะในการพัฒนา AI เพื่อการศึกษาไทย 1. การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัล: รัฐควรลงทุนในระบบอินเทอร์เน็ตและอุปกรณ์ที่เข้าถึงได้สำหรับทุกพื้นที่ 2. การพัฒนาทักษะบุคลากร: จัดอบรมครูและบุคลากรให้มีความรู้และทักษะที่จำเป็นในการใช้ AI 3. การสร้างนโยบายที่คำนึงถึงจริยธรรม: วางกรอบนโยบายที่ปกป้องความเป็นส่วนตัวและส่งเสริมการใช้งาน AI อย่างรับผิดชอบ 4. ส่งเสริมความร่วมมือระหว่างภาครัฐและเอกชน: ภาคเอกชนสามารถมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาเทคโนโลยี AI เพื่อการศึกษา บทสรุป AI มีศักยภาพในการปฏิรูปการศึกษาไทยให้ก้าวไปสู่ระบบที่มีคุณภาพและเท่าเทียมมากขึ้น อย่างไรก็ตาม ความสำเร็จของการนำ AI มาใช้ขึ้นอยู่กับการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน การส่งเสริมทักษะบุคลากร และการสร้างความเข้าใจในสังคม ถึงแม้จะมีความท้าทาย แต่ด้วยการวางแผนและการจัดการที่เหมาะสม AI สามารถเป็นเครื่องมือสำคัญในการขับเคลื่อนการศึกษาไทยสู่อนาคตอย่างยั่งยืน